-Συνταξιούχοι όλης της Ελλάδας! Σας ευχαριστούμε!

-Και προς τι αυτές οι ευχαριστίες όρνια της Συριζικής αχαριστίας; Για ποιο πράγμα σύντροφε υπουργέ χαρίζετε σ’ εμάς τους ταλαίπωρους συνταξιούχους και κατατρεγμένους προλετάριους πάσης Ελλάδος το στοργικό σας χαμόγελο;

-Για την παλικαρίσια και αταλάντευτη αντίδρασή σας στις περικοπές που σας κάναμε και σ’ εκείνες που ετοιμαζόμαστε να σας κάνουμε. Για την πειθαρχημένη και αντάξια της ιστορίας σας εκδήλωση απ’ άκρη σε άκρη σε όλη την Ελληνική χώρα. Για την πολιτισμένη συμπεριφορά σας έξω από τα παράθυρα του Μαξίμου. Για τους αγώνες σας ενάντια στη δική μας, την κυβερνητική προβοκάτσια.

-Και τα δακρυγόνα; Έχουνε σχέση με τις ευχαριστίες σας;

-Προβοκάτσια κι αυτά.

-Προβοκάτσια σε βάρος τίνος; Και από ποιόν;

-Σε βάρος κάθε συνειδητής και προοδευτικής εξουσίας όπως η δική μας. Και φυσικά, από εκείνους που μας κληροδότησαν νόμους και συμπεριφορές αντιλαϊκότητας. Και τους οποίους, θέλει δε θέλει, θα τους επιβάλλει ακόμη και μία εξουσία που προέρχεται από το λαό, από εσάς δηλαδή.

-Και ποιος την έδωσε τη ριμάδα τη διαταγή ν’ αμοληθούν επάνω μας οι ψεκασμοί με τα δακρυγόνα;

-Σημασία έχει ποιος έδωσε την εντολή για να σταματήσουν. Πόσο γρήγορα κινήθηκαν τα αντανακλαστικά της ηγεσίας. Η ταχύτητα με την οποία ήλθε η αποδοκιμασία τους από τον αρχηγό…

-…από αυτόν δηλαδή που έδωσε την εντολή να μας ψεκάσουν.

-Έτερον εκάτερον! Η εξουσία έχει την υποχρέωση να επιβάλλει κάποια μέτρα. Έχει όμως και το δικαίωμα να τα καταδικάζει. Και κάπου-κάπου να διατάζει την αναστολή τους. Όπως και στη δική σας περίπτωση. Κατ’ εξαίρεση φυσικά. Και στο διηνεκές!

-Τότε, δε μας χρωστάτε καμία ευχαριστία. Εμείς πρέπει να σας ευχαριστήσουμε που δε θα μας ψεκάζετε πλέον με δακρυγόνα. Κι αν κάπου-κάπου αναγκασθείτε να το κάνετε, είναι για το καλό μας.

-Μπράβο!

-Και τις συντάξεις μας που τις ψαλιδίζετε, κάπου-κάπου κι αυτές, είναι πάλι για το καλό μας.

-Μπράβο!

-Και αν (κάπου-κάπου βέβαια) μας στέλνετε και τα ΜΑΤ, είναι κι αυτό για το καλό μας.

-Μπράβο!

-Απαράλλαχτα δηλαδή όπως τα λέγαν και οι προηγούμενοί σας.

-Μπράβο! Με τη μόνη διαφορά πως εμείς σας έχουμε ήδη έτοιμη την υπόσχεση πως όπου νάναι το ψαλίδισμα της σύνταξής σας σταματάει.

-Σώπα!

-Και πως αμέσως μετά, έρχεται η σειρά των αυξήσεων.

-Σώπα!

-Και πως εμείς του Σύριζα, είμαστε μάνες στις υποσχέσεις.

-Αν ήσασταν μάνες και στη συνέπεια… Αν είχατε δηλαδή τη συνήθεια να κρατάτε τις υποσχέσεις σας…

-Πολλά ζητάτε! Μην είστε πλεονέκτες! Όλα τα θέλετε δικά σας!

Αυτό κι αν αποτελεί… αχαριστία.

Ορ. Σιδηρόπουλος