Ήρθε πριν από 20 χρόνια στη Νάουσα, τον Δεκέμβρη του 1995, με άλλα είκοσι Σερβόπουλα, που φιλοξένησαν οικογένειες της πόλης μου, μετά από τον εμφύλιο πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία, την οποία μακέλεψαν οι δυτικοί. Δεκάχρονη τότε η Σλάτζενα, έγινε το δεύτερο παιδί της οικογένειας μου, για εννιά μήνες, που διαρκούν από τότε μια ζωή ολόκληρη.Στο προσκεφάλι της, όταν είχε πυρετό, δίπλα από το βιβλίο της, όταν προσπαθούσαμε να συνεννοηθούμε, μαζί στο μεσημεριανό τραπέζι, στις γιορτές της τάξης της. Εννιά μήνες κοινής πορείας και δύσκολος ο αποχωρισμός. Βρεθήκαμε ξανά μαζί όταν επισκεφθήκαμε την Ποντγκόριτσα του Μαυροβουνίου με την δημοτική αποστολή, με επικεφαλής τον Βασίλη Τζώρτζη, βρεθήκαμε στις διακοπές, τρία χρόνια αργότερα στην Κέρκυρα, βρεθήκαμε στη Νάουσα. Γινήκαμε οικογένεια με την Σλάτζενα, τους γονείς της Πρένγτραγκ και Μιλάντα, τον αδερφό της Ζόραν και αργότερα με τον Γιόβιτσα, με τον οποίο η Σλάτζενα παντρεύτηκε, κάνοντας μια υπέροχη κόρη. Πολλές φορές επικοινωνούμε μέσα από το φατσοβιβλίο. Χθες το βράδυ η δεύτερη κόρη μου τηλεφώνησε: "Μπαμπά τι γίνεται στην Ελλάδα; Θέλεις βοήθεια; Θέλεις να σου στείλω χρήματα; Να έρθετε να μείνετε μαζί μας στο Μαυροβούνιο, αν έχετε πρόβλημα" μου είπε. Με συγκλόνισε. Πόσο αμοιβαία είναι το υπέροχο συναίσθημα της αγάπης. Όχι δεν νοιώθω ταπεινωμένος γιατί η περήφανη Ελλάδα γίνεται έρμαιο σε κατοχικές δυνάμεις, επειδή αντιστέκεται, με κύριο όπλο της την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ,όπως αντιστάθηκαν οι Σέρβοι. Νοιώθω ευτυχισμένος. Γιατί τούτες τις δύσκολες ώρες στο πλευρό μου είναι η Σλάτζενα, ο Γιόβιτσα και οι φίλοι μου και όχι ο Σουλτς  και ο Ντάισεμπλουμ. Μένω Ρωμιοσύνη λοιπόν, ευχόμενος ο Τριαδικός Θεός να μας σκεπάσει από κάθε κακό. Ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου κόρη Σλάτζενα για το ήθος και  την αξιοπρέπεια που μου δίδαξες, έμπλεο από τα νάματα της Ορθοδοξίας μας.

Θόδωρος Ελευθεριάδης